Termin psycholog najczęściej kojarzy się z osobami zawiązanymi kaftanem bezpieczeństwa. Leczenie u psychologa jest czymś wstydliwym, o czym nie wspomina się nawet najbliższym. Psycholog, w odróżnieniu od psychiatry nie jest lekarzem i zajmuje się zapobieganiem i leczeniem chorób psychicznych. Często osoby, którym nie pomaga terapia psychologiczna kierowane są na pogłębioną diagnostykę do psychologa. Na wizytę u psychologa decydują się osoby z problemami z różnymi problemami. Do gabinetów psychologicznych zgłaszają się osoby z objawami depresji, nerwic, zaburzeniami odżywiania, niepotrafiące odnaleźć się w sytuacjach wynikłych z traumatycznych doświadczeń, uzależnione od różnych używek oraz oczywiście upośledzone umysłowo. Na pierwszej wizycie psycholog przeprowadza dokładny wywiad z pacjentem bądź członkiem jego rodziny. Taka rozmowa trwa zazwyczaj co najmniej godzinę. Po ustaleniu z jakim problemem zmaga się pacjent, lekarz psycholog ustala i omawia plan leczenia. W zależności od potrzeb może przepisać leki. Psycholog uprawniony jest również do wydawania zaświadczeń i zwolnień L4. Jeżeli wystąpi konieczność hospitalizacji pacjenta, wydaje on również skierowania do szpitala. Tak jak każdego lekarza, psychiatrę obowiązuje tajemnica lekarska. Psycholog nie może udzielać informacji o stanie zdrowia swojego pacjenta, nawet najbliższej rodzinie, jeśli ten nie wyrazi na to zgody. Nie da się do końca z góry ustalić przebiegu terapii psychologicznej oraz czasu jej trwania. Jest to proces dynamiczny, który może się w każdej chwili zmienić. Terapia leczenia psychologicznego często obejmuje też rodziną chorego. Psychiatrzy są zgodni, że wsparcie rodziny na każdym etapie leczenia ma na nie wpływ. Liczą się też chęci pacjenta. Na każdej wizycie kontrolnej, która musi odbywać się przynajmniej raz w miesiącu psycholog analizuje stan zdrowia chorego i odpowiednio dostosowuje terapię. Niestety nawet bardzo dobra terapia i przyjmowanie leki nie są gwarancją pełnego wyleczenia.
